Bibliografie

Exporteer 1330 resultaten:
[ Auteur(Asc)] Titel Type Jaar
Filters: Eerste Letter Van De Titel is D  [Alle filters opschonen]
A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z 
C
Callebaut, D. (2011). De Ottoonse grenspolitiek in het Midden-Scheldegebied en de sociale opgang van een Lotharingse familie. Handelingen van de Geschied- en Oudheidkundige Kring van Oudenaarde, 48, 373-426.
B
Buygis, K. A. - M. (2022). Dating the Translations of Barking’s Abbess-Saints by Goscelin of Saint-Bertin and Abbess Ælfgifu. Journal of Medieval Monastic Studies, 11, 97-130. doi:https://doi.org/10.1484/J.JMMS.5.130743
Burkhardt, J. (2020). Die Welt in Geschichten erfassen. Exemplarisches Erzählen im 13. Jahrhundert. In M. Breitenstein (Red.), Die Wirkmacht klösterlichen Lebens. Modelle - Ordnungen - Kompetenzen – Konzepte (Vol. 6, pp. 219-234). Regensburg: Schnell-Steiner.
Burgers, J. W. J. (1996). De paleografie van de documentaire bronnen in Holland en Zeeland in de dertiende eeuw. Schrift en schriftdragers in de Nederlanden in de Middeleeuwen (Vol. 1-3, Vol. 1, p. 820+365 platen). Leuven: Peeters.
Burgers, J. W. J. (2008). De Breviculi Egmundenses. Inleiding, editie en vertaling. In G. N. M. Vis (Red.), Het klooster Egmond: hortus conclusus (Vol. 5, pp. 172-218). Hilversum: Verloren.
Burgers, J. W. J., & Dijkhof, E. C.. (1995). De oudste stadsrekeningen van Dordrecht. 1283-1287. Apparaat voor de geschiedenis van Holland (Vol. 11, p. XCVI+115). Hilversum: Verloren.
Burgers, J. W. J., & Mostert, M.. (2008). De manie overal vervalsingen te zien. Oorkondenvervalsingen in Egmond en Holland. In G. N. M. Vis (Red.), Het klooster Egmond: hortus conclusus (Vol. 5, pp. 103-123). Hilversum: Verloren.
Burgers, J. W. J. (2010). De bisschop, de heren en de stad. Het oorkondenwezen in Utrecht circa 1250-circa 1320. Handelingen van de Koninklijke Commissie voor Geschiedenis, 176(2), 187-216.
Burgers, J. W. J. (2008). De abdij van Egmond en het begin van het Hollandse oorkondewezen. In G. N. M. Vis (Red.), Het klooster Egmond: hortus conclusus (Vol. 5, pp. 71-101). Hilversum: Verloren.
Burger, C. (1993). De mysticus Ruusbroec en zijn kerk. In E. P. Bos & Warnar, G. (Red.), Een claer verlicht man. Over het leven en werk van Jan van Ruusbroec (1293-1381) (Vol. 38, pp. 31-45). Hilversum: Verloren.
Bührer-Thierry, G.. (2022). Die Chorbischöfe der karolingischen Kirche zwischen Theorie und Praxis (8.–10. Jahrhundert). In A. Bihrer & Röckelein, H. (Red.), Die ‘Episkopalisierung der Kirche’ im europäischen Vergleich (pp. 249-264). Berlin: De Gruyter. doi:https://doi.org/10.1515/9783110776898-008
Buc, P. (2003). Dangereux rituel: de l'histoire médiévale aux sciences sociales. Le noeud gordien (p. 373). Paris: Presses Universitaires de France.
Brunn, U. (2006). Des contestataires aux ’cathares’. Discours de réforme et propaganda antihérétique dans les pays du Rhin et de la Meuse avant l’inquisition. Collection des Études Augustiniennes : Moyen-Âge et Temps Modernes (Vol. 41, p. 622). Paris: Institut d’études Augustiennes.
de Bruijn, M. W. J., Pouw, G., & van der Tuuk, L. A.. (2004). De vestiging van het Duitse Huis in de stad Utrecht. Bijdragen tot de geschiedenis van de Ridderlijke Duitsche Orde, Balije van Utrecht (Vol. 1, p. 46). Hilversum: Verloren.
de Bruijn, M. W. J., Pouw, G., & van der Tuuk, L. A.. (2000). De vestiging van het Duitse huis in de stad Utrecht. Bijdragen tot de Geschiedenis van de Ridderlijke Duitsche Orde. Balije van Utrecht (Vol. 1, p. 47). Utrecht.

Pagina's