Bibliografie
Guibert van Nogents Monodiae. Een twaalfde-eeuws visie op kerkelijk leiderschap. Middeleeuwse studies en bronnen (Vol. 60, p. 192). Hilversum: Verloren.
. (1998). Guibertus Tornacensis, De morte, De septem verbis Domini in cruce. Corpus Christianorum Continuatio Mediaevalis (Vol. 242, p. 348). Turnhout: Brepols.
. (2011). Guidance for Women in 12th-Century Convents. Library of Medieval Women (p. 203). Cambridge: D.S. Brewer.
. (2003). A Guidebook for the Jerusalem Pilgrimage in the Late Middle Ages. A Case for Computer-Aided Textual Criticism. Middeleeuwse studies en bronnen (Vol. 40, p. 243). Hilversum: Verloren.
. (1994). Guillaume de Boldensele, sur la Terre Sainte et l’Égypte (1336). Sources d’histoire médiévale (p. 210). Paris: CNRS Éditions.
. (2018). Guillaume de Rubrouck, un messager de Saint Louis à travers l'Eurasie. In , Jeanne de Constantinople, comtesse de Flandre et de Hainaut (pp. 151-161). Paris-Lille: Somogy Editions d’Art.
. (2009). Guillaume de Rubrouck, Voyage dans l’empire mongol, 1253-1255. Petite Bibliothèque Payot (Vol. 1092, p. 720). Paris: Payot & Rivages.
. (2019). Guillaume de Saint-Thierry. Arnaud de Bonneval. Vie de Saint Bernard, abbé de Clairvaux (Vita Prima). Tome I. Livres I-II, texte latin du CCCM 988. Sources chrétiennes (Vol. 619, p. 574). Paris: Cerf.
. (2022). Guillaume de Saint-Thierry et Isaac de l’Étoile: Convergences et divergences. Cîteaux. Commentarii Cistercienses, 69, 163-178.
. (2018). Guillaume de Saint-Thierry et le chemin de la formation monastique. Cîteaux. Commentarii Cistercienses, 69, 351-364.
. (2018). Guillaume Fillastre II, évêque de Tournai. Un prélat et son diocèse au XVe siècle. In , Hommes d'Eglise et pouvoirs à l'époque bourguignonne (XIVe-XVIe siècles). Rencontres de Dijon-Dôle (25 au 28 septembre 1997) (Vol. 38, pp. 147-158). Neuchâtel: Centre Européen d'Etudes Bourguignonnes.
. (1998). H. Oda van Sint-Oedenrode (p. 106). 's-Hertogenbosch: Uitgeverij Betsaida.
. (2013). Haacht, Roost, Villers en Val-Dieu. Nieuwe gegevens over het domein van ridder Walter van Haacht en Oda, hun laatste rustplaats, en hun nakomelingen. Haachts oudheid- en geschiedkundig tijdschrift, 35(1), 4-19.
. (2020). Haarlem! Een geschiedenis (p. 848). Hilversum: Verloren.
. (2023). "Habent sua fata libelli et acta". La destruction de textes, manuscrits et documents au Moyen Âge. In , La destruction dans l’histoire. Pratiques et discours (pp. 129-161). Brussel-Bern: Peter Lang.
. (2013). "Hadewid Greca" te Merksem in 1212. Een historische reconstructie van de biografie van Hadewijch. Ons Geestelijk Erf, 81(2-3), 151-193.
. (2010). Hadewijch. In , Medieval Holy Women in the Christian Tradition. c.1100-c.1500 (Vol. 1, pp. 663-688). Turnhout: Brepols.
. (2010). Hadewijch: Lieder. Originaltext, Kommentar, Übersetzung und Melodien. ( ) (p. 462). Berlin-Boston: De Gruyter.
. (2016). Hadewijch. Liederen. Verzameld Werk. I. ( ) (p. 456). Groningen: Historische Uitgeverij.
. (2009). Hadewijchs laatste vers (Lied 45, vs. 40). In , De letter levend maken. Opstellen aangeboden aan Guido de Baere bij zijn zeventigste verjaardag (Vol. 39, pp. 655-663). Leuven: Peeters.
. (2010). Hagiografie in een Fries klooster. In , Omgang met norbertijner heiligen. Achtergronden en vormgeving van de heiligenverering in de orde van Prémontré (Vol. 8, pp. 31-49). Brussel: Werkgroep Norbertijner Geschiedenis in de Nederlanden.
. (1998). Hagiografisch herschrijven in de vijftiende eeuw? De casus Johannes Brinckerinck († 1419). Ons Geestelijk Erf, 79(3), 252-284.
. (2008). Hagiographie et historiographie mérovingienne dans la musique liturgique en Gaule septentrionale (VIIIe-IXe siècles). Revue du Nord, 83(342), 485-517.
. (2001). Hagiographie et politique autour de l'an Mil: l'évêque de Liège Notger et l'abbaye de Stavelot-Malmedy. In , 'Scribere sanctorum gesta'. Recueil d’études d’hagiographie médiévale offert à Guy Philippart (Vol. 3, pp. 441-450). Turnhout: Brepols.
. (2005). . (2012).